ഊരുതെണ്ടിയുടെ കണക്ക് പുസ്തകം

ബാണാസുരന്റെ കോട്ടയും തേടി... PART 3 - ഇനി തിരിച്ചിറക്കം ട്രക്കിംഗ് അവസാനിക്കുന്നത് ചിറപ്പുല്ല് തടാകത്തിലാണ്. അവിടെ ഇരുന്നാണ് അട്ടകടിയുടെ ക്ഷീണം മാറ്റിയതും, നുറുങ്ങ് വർത്തമാനങ്ങൾ കൊണ്ട് പുതിയ സൗഹൃദങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയതും. ഒരേ വഴിക്കിറങ്ങുന്നവർ കൂട്ടാകാൻ അവന്റെ മുറിവിൽ തേക്കാൻ ഉപ്പ് കൊടുത്താൽ മതിയെന്ന് മഹാനായ ആരോ പറഞ്ഞ് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അതേ ഇരിപ്പിൽ വച്ചാണ് "യിപി" മലയെന്ന ആത്മാക്കളുറങ്ങുന്ന, ആരേയും കയറ്റാത്ത, ആരാധന മലയുടെ കഥകൾ കേട്ടതും. തിരിച്ചു വരാൻ തോന്നിയില്ല എന്നതു തന്നെയാണ് സത്യം. മടിയോടെ കാലുകൾ എന്റെ മനസ്സിനേം വലിച്ച് താഴേക്കിറങ്ങി. അറ്റമില്ലാതെ പരന്നു കിടക്കുന്ന ആ മലകൾക്കിടയിൽ ഈ 160cm പൊക്കമുള്ള ശരീരം വെറുമൊരു പൊള്ളയായ കുമിള മാത്രമാണെന്ന് തോന്നിപ്പോയി. ഉയരത്തിലെത്താൻ, ഉരുണ്ടു കിടക്കും കല്ലിനെപ്പോലെ ശക്തിമാനെന്ന് സ്വയം ധരിച്ച് വെറുതേ പൊങ്ങിപ്പറക്കാൻ ശ്രമിച്ച് ചെറുകാറ്റിൽ ആടി ഉലഞ്ഞ് "ടപ്പേ" എന്നും പറഞ്ഞ് ചുമ്മാ അങ്ങ് പൊട്ടിത്തെറിച്ച് ഇല്ലാണ്ടാകാൻ ആരോ ഊതി വിട്ട പൊട്ട കുമിള. ഓരോ അടി ഇറങ്ങുമ്പോഴും മനസ്സിൽ പുതിയ പുതിയ പ്രതീക്ഷകൾ ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റ് വരും പോലെ തോ...

ബാണാസുരന്റെ കോട്ടയും തേടി... PART 2 - യാത്ര തുടരുന്നു      കുറച്ചു ദൂരത്തിനപ്പുറം അടുത്ത ട്വിസ്റ്റ് കേറി വന്നു. ഒരു കാട്ടാനയുടെ പിണ്ടം. കണ്ടപ്പാടെ വിജയേട്ടനുറപ്പിച്ചു "ഒറ്റയാൻ എറങ്ങീട്ടിണ്ട്, പേടിക്കണ്ടപ്പാ. ഇതിവിട എടക്ക് എടക്ക് ഉള്ളതാണ്". "എന്റെ പൊന്നു വിജയേട്ടാ, ഞങ്ങൾക്കിത് പുതുതാണ്, വീട്ടിലേക്ക് വിളി വരുവല്ലോ ആന കുത്തി ചത്തെന്നും പറഞ്ഞ്" എല്ലാർടേം മുഖത്ത് ചിരിയായിരുന്നേലും ഉള്ളിൽ ഈ ഡയലോഗായിരുന്നുവെന്ന് തോന്നി. forest office ൽ വിളിച്ച് ആന അവിടെ നിന്നും പോയെന്ന് ഉറപ്പിച്ച് വിജയേട്ടൻ ഞങ്ങളെ lead ചെയ്തു. മുമ്പേ നടന്ന വിജയേട്ടനെക്കാളും ഞങ്ങളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയത് പിന്നിൽ മിണ്ടാതെ നടന്ന ചന്ദ്രേട്ടനായിരുന്നു. ഫോട്ടോ എടുക്കാനൊന്ന് നിന്നാൽ, അട്ട കടിച്ചിട്ടൊന്നിരുന്നാൽ അപ്പോൾ തന്നെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ആ മനുഷ്യനും കുടെ നിൽക്കും. വാക്കുകളെക്കാൾ വിലപ്പിടിപ്പുള്ള ഒന്നാണ് തന്റെ പ്രവൃത്തി എന്ന അറിവുള്ളതുപോലെ (നിങ്ങൾ അധ:കൃതരെന്നു വിളിക്കുന്ന ഒരു വലിയ ജനവിഭാഗത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയാണദ്ദേഹം, മാന്യരെന്ന് സ്വയം വാഴ്ത്തുന്ന നിങ്ങളിൽ നിന്നും കിട്ടാത്ത മാന്യത തന്നയാൾ) നന്ദിയുണ്ട് വിജയേ...

ബാണാസുരന്റെ കോട്ടയും തേടി.. .   - A heart whelming  travel story of six girls who went for a one day trekking to Banasura hills, Wayanad, Kerala - PART 1 - അത്ഭുതങ്ങള് തുടങ്ങുന്നു...          എന്താണ് അത്ഭുതം? എന്തിനെ വിളിക്കണം അത്ഭുതമെന്ന്? ഒരു യാത്ര വെറുമൊരു നേരം പോക്കിനുമപ്പുറം ഒരു അത്ഭുതമാകുന്നതെപ്പോഴാണെന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? കാലുകൾ തിരികെ നടന്നിറങ്ങിയാലും, പിന്നിട്ട വഴികളോരോന്നിലും ഇരുട്ട് മൂടിയാലും ഓർമ്മയുടെ ഒരു ചെറു നാമ്പിൽ തൊട്ടാൽ സ്വപ്നമോ സത്യമോ എന്ന് വേർതിരിക്കാൻ കഴിയാത്തവണ്ണം കണ്ണിൻ മുന്നിൽ വന്ന് നിൽക്കും മായാജാലമല്ലേ ശരിക്കും അത്? ഞാൻ കണ്ട ഏറ്റവും വലിയ മായാജാലം ഏതെന്ന് ചോദിച്ചാൽ അതിനുള്ള ഉത്തരം ദാ ഇതാണ്...