കുത്തികുറിക്കലുകൾ

-

 തിരിച്ചുപോക്ക്

തിരിച്ചു പോകുന്നതെൻ വീട്ടിലേക്കാണ്...
തിരിച്ചു പോകുന്നതെൻ ഉള്ളിലേക്കാണ്... 

തിരികെ വരാനാകില്ലെന്നു കരുതിയ ഇടങ്ങളിലേക്കാണ്...
തിരിച്ചു പോകുന്നതന്ന് ഞാൻ പാകിയ വിത്തുകളിലേക്കാണ്...
തിരിയിടില്ലെന്ന് ലോകം കരുതിയ ജീവനുകളിലേക്കാണ്... 

തിരിച്ചു പോകുന്നത് എൻറെ കാലിലുറഞ്ഞിരിക്കുന്ന മണ്ണിലേക്കാണ്...
അന്നാരെയോ തിരഞ്ഞു ഞാൻ പോയ വഴികളിലേക്കാണ്... 

തിരിച്ചു പോകുന്നത് ഞാൻ പണ്ടുറങ്ങിയ ഗർഭപാത്രത്തിലേക്കാണ്...
അതിനരികെയുതിർന്ന താരാട്ടിന്നീണത്തിലേക്കാണ്... 

തിരിച്ചു പോകുന്നത് എന്നെയെന്നുമുറക്കിയ ചൂടിലേക്കാണ്...
ഒരു തരി പോലുമിന്നും കുറഞ്ഞിട്ടില്ലാത്താ സ്നേഹത്തിലേക്കാണ്... 

തിരിച്ചു പോകുന്നത് പഴകിയ ഇറയത്തിൻ്റിരുട്ടിലേക്കാണ്...
തിരിച്ചു പിടിക്കേണ്ടത് അവിടെ നിറക്കേണ്ട വെളിച്ചത്തിനായുള്ള വാതിലുകളെയാണ്... 

തിരിച്ചു പോകുന്നത് പതിയെയാണ്, 

കാരണം, 

തിരിച്ചു പോകുന്നതെൻ വീട്ടിലേക്കാണ്...
തിരിച്ചു പോകുന്നതെൻ ഉള്ളിലേക്കാണ്...




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

-
Image
ഉയരം കൂടുന്തോറും എൻ്റെ ചിരീടെ വലുപ്പോം കൂടും                ആദ്യമേ പറയാം. ഇവിടെ ആമുഖമില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ അന്ത്യവുമില്ല. ഇത് ഒരു കണക്ക് പുസ്തകമാണ്. ഇവിടെ കണക്ക് കൂട്ടുന്നതും കുറക്കുന്നതുമൊക്കെ ഈ വാക്കുകളുടെ കൂട്ട് കാരിയായ ഞാനാണ്. എന്റെ ഗണിതം ലളിതമാണ് കെട്ടോ... കാരണം ഇവിടെ സംഖ്യകളുമില്ല... ചിഹ്നങ്ങളുമില്ല... കുറച്ച് പാതകളുണ്ട്... അത് നടന്ന് തീർത്ത, തളരാത്ത രണ്ട് പാദങ്ങളും.ആ പാദങ്ങളിലൂന്നി ഞാനും എന്റെ യാത്രാനുഭവങ്ങളും ഈ മായാലോകത്ത് തത്തി കളിക്കാനായി പിച്ചവെച്ച് വരികയാണ്. മൂന്ന് വർഷമായി ഒരു blog എഴുതാമെന്ന് വാ കൊണ്ട് പറയുക മാത്രം ചെയ്ത എന്റെ തലയിൽ ആശയവും കൈയ്യിൽ വാചകങ്ങളും കിട്ടിയത് ഇപ്പോളാണ്. എല്ലാറ്റിനും അതിന്റെതായ സമയമുണ്ടോന്ന് അറിയില്ല, എന്നാൽ ആത്മാർത്ഥമായുള്ള ഏതാഗ്രഹവും നടത്തി തരുക എന്നത് നമ്മള യുണിവേഴ്സിന്റെ ഒരു ഹോബിയാണെന്ന് പണ്ട് പറഞ്ഞ പൗലോ കൊയ്ലോയെ തദവസരത്തിൽ ഓർത്ത് കൊള്ളുന്നു . പിന്നെ ഒരു നന്ദിയും .ആ വാക്കുകളുടെ അർത്ഥം പഠിപ്പിച്ച് തന്ന... ആ വാക്കുകളെ സ്നേഹിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച കൂട്ടുകാർക്കും.          ...
Read more
-
Image
ബാല്യത്തിലേക്കൊരു ടിക്കറ്റ്     എല്ലാരും ചോദിക്കാറുണ്ട്. "അതെയ്, ഈ യാത്ര worth ആയിരുന്നോ"ന്ന്. ഭാഗ്യം കൊണ്ട് എനിക്കതിന് ഒരിക്കലും മറുപടി പറയാനാകാറില്ല . അത് ശരിക്കുമൊരു ഭാഗ്യം തന്നെയാണ് ട്ടാ. കാരണം നമ്മിലേക്ക് വന്നു ചേരുന്ന എല്ലാ നന്മകളേയും അളവുകോൽ വച്ച് തൂക്കി നോക്കാതെ സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയുന്നത് ഒരു ചെറിയ കാര്യമല്ല. നല്ല ചിരി തന്ന ഒരാൾ മതി, ദാഹിച്ചപ്പോൾ വെള്ളം തന്ന, വീണപ്പോൾ കൈ പിടിച്ച, ഇരിക്കാൻ സീറ്റ് തന്ന, ആ ഒരാൾ മതി എൻ്റെ ഒരു യാത്ര എന്നേക്കും പ്രിയപ്പെട്ടതാവാൻ. കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം ഇങ്ങനൊര്ചിരി എനിക്ക് കിട്ടി. അങ്ങ് ഇടുക്കീന്ന്. വീട്ട് കാര്ടേം നാട്ട് കാര്ടേം കണ്ണ് വെട്ടിച്ച് ഇടുക്കിക്ക് വണ്ടി കേറിയപ്പോ സ്വപ്നത്തിൽ വിചാരിച്ചില്ല ഇന്നിങ്ങനെ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറയാൻ ഇത്രേം അടിപൊളി കഥ കിട്ടുമെന്ന്.    ഇടുക്കി നടത്തത്തിൻ്റെ  അന്ത്യയാമങ്ങളിൽ നടന്ന "പിറ്റേന്നത്തെ sunrise കോട്ടപാറയിൽ നിന്ന് കാണണോ അതോ കാൽവരി മൗണ്ടിൽ നിന്ന് വേണോ" എന്ന കൂലംകശമായ ചർച്ചയിൽ ഏകപക്ഷീയമായി കാൽവരി മൗണ്ട് വിജയിച്ചപ്പോൾ കുറച്ചൊന്നുമല്ല എനിക്ക് വെഷമായത്. ആ വെഷമത്തിന് മണിക്കൂറുകളെ ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്നുള...
Read more
-
Image
ഞാൻ കണ്ട കാമഖ്യാവ് "Kamakhya - Story of a less spoken temple in Guwahati"  നമ്മളെല്ലാരും കൂടെ ഒരു യാത്ര പോകുന്നുവെന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കുക.(ഇപ്പഴല്ല, കൊറോണ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട്)  ഒരേ വഴിയിലൂടെ, ഒരേ വാഹനത്തിൽ, ഒരേ സ്ഥലത്തേക്കാണ് യാത്ര. തിരികെ വന്നിട്ട് എല്ലാരോടും  ആ യാത്രയുടെ അനുഭവം എഴുതാൻ /പറയാൻ പറഞ്ഞൂന്നും വിചാരിക്കുക. അപ്പോൾ നമ്മൾ പറയുന്ന കഥകൾ  എത്ര വ്യത്യസ്തമായിരിക്കുംന്ന്  ഇപ്പോൾ ഊഹിക്കാൻ പറ്റുവോ?. ചിലർ അവിടെ കണ്ട  പുറം കാഴ്ച്ചകളെ പറ്റി പറയുമായിരിക്കും. മറ്റു ചിലരുണ്ട്. അവർ കാഴച്ചകളിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഉൾക്കാഴ്ചകൾ തേടി പോകും. ഇതിന് ഒരൊറ്റ കാരണമേ ഉള്ളൂ. അത് നമ്മള്ടെ perspective അഥവാ കാഴ്ചപ്പാടിലെ വ്യത്യസ്തതയാണ്. ഒരേ യാത്രയായിട്ടു കൂടി ചിലർ മാത്രം  അത് "അനുഭവി"ക്കുന്നത് എന്ത് കൊണ്ടാണെന്ന് ഇപ്പോൾ പിടി കിട്ടിയില്ലേ.? ഇനി പറയാൻ പോകുന്ന കഥ ഞാൻ കണ്ട കാഴ്ചയെക്കുറിച്ചല്ല, അതിൽ ഞാൻ തേടി നടന്ന ഉൾക്കാഴ്ചകളെക്കുറിച്ചാണ്.  എന്നാൽ പിന്നെ നേരെ കഥയിലേക്ക് കടക്കാം.... കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം, ഏതാണ്ടിതേ പോലൊരു മൺസൂൺ കാലത്ത് എനിക്കൊരു നാട് കാണാനുള്ള ടിക്കറ്റ് കിട്ടി.  ഇന്ത്യയു...
Read more
-
Image
കഥ പറയും കക്കയവും കഥകൾ പങ്കു വച്ച് ഞങ്ങളും      കക്കയം എന്ന പേര് ആദ്യമായി കേട്ടത് കോഴിക്കോട് എഞ്ചിനിയറിംഗ് കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന ഒരു യാത്രാ ഹോളിക് (ഈ ആൽക്കഹോളിക് എന്നൊക്കെ പറയാറില്ലേ ഇതും അങ്ങനൊരു ജന്മം.) ചങ്ങാതിയിൽ നിന്നാണ്.  സഹ്യന്റെ കോട്ടക്കുള്ളിൽ സുരക്ഷിതമാക്കി വെച്ച കക്കയത്തിന്റെ സൗന്ദര്യവും, വെള്ളാരങ്കല്ലുകളിൽ താളം ചവിട്ടുന്ന കുറ്റ്യാടി പുഴയുമെല്ലാം സ്വപ്നത്തിലെന്ന പോലെ കാതുകളിലേക്കും അവിടുന്ന് നേരേ ചങ്കിലേക്കും തുളച്ച് കയറിയത് അവളുടെ വർണ്ണനകളിലൂടെയാണ്. ഈ യാത്ര ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടാതാകാനും ഏറെ ഓർമ്മിക്കാനും കാരണങ്ങൾ പലതാണ്, അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് കെട്ടോ ബ്ലോഗിലെ ആദ്യ യാത്രാനുഭവത്തിന് ഈ താഴ്വാരത്തിന്റെ ഗന്ധം നൽകുന്നതും. യാത്രയുടെ വിശേഷങ്ങൾക്കും മുന്നേ  ചില പിന്നാമ്പുറ കാഴ്ചകൾ  പറഞ്ഞു തരാം. ഒന്നാം കഥ - കല്യാണക്കോളും കക്കയം പ്ലാനിങ്ങും       കൂടെ പഠിക്കുന്ന കോഴിക്കോട്ടുകാരി മൊഞ്ചത്തീടെ നിക്കാഹിൻറെ ക്ഷണനം കിട്ടിയപ്പോൾ കേട്ടപാതി കേൾക്കാത്ത പാതി ഞങ്ങൾ ആറു പേരും (ഞാനും ഇതേ സൂക്കേട്കാരികളായ അഞ്ചു തലകൾ വേറെയും) ഒരേ സ്വരത്തിൽ ...
Read more
-
Image
കഥ പറയും കക്കയവും കഥകള് പങ്ക് വെച്ച് ഞങ്ങളും   ഒന്നാം കഥയില് നിന്ന് രണ്ടാം കഥയിലേക്ക് ഇത്രയും ദൂരം സത്യത്തില് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നില്ല, ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത നേരത്ത് കൈയ്യില് വന്ന് ചേര്ന്ന മേഘാലയ് ടിക്കറ്റാണ് ഈ കണക്ക് പുസ്തകത്തിലെ എല്ലാ കണക്ക് കൂട്ടലുകളും തെറ്റിച്ചത്. ഒപ്പം എന്റെ അനുഭവങ്ങളുടെ ഗന്ധമില്ലാത്ത ഒരു വാ ക്കിനെ പോലും ഈ പേജിന്റെ പടിവാതില്ക്കല് കയറ്റില്ലെന്ന വാശിയും കൂടെ ചേര്ന്നപ്പോള്  വൈകല് പൂര്ണ്ണം. എന്നാലിനി ഒട്ടും വൈകണ്ട കക്കയം പറയാന് ബാക്കി വച്ച ആ കഥയെന്താന്ന് നോക്കാം, വാ.... രണ്ടാം കഥ: ചിലരുടെ വരവും മറ്റ് ചിലരുടെ മടക്കവും.     പിറ്റേന്ന് സൂര്യനും മുന്നേ എഴുന്നേല്ക്കണം.എങ്കിലേ അവിടുന്ന് കോഴിക്കോട് പുതിയ സ്റ്റാന്റിലേക്കുളള ഫസ്റ്റ് ബസ്സ് കിട്ടു. അത് നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ ഞങ്ങൾക്ക് നിർവാഹമില്ല, പിന്നെ അങ്ങോട്ട് ഒരോ ബസ്സായി നഷ്ടപ്പെടും.കെ എസ് ആർ ടി സി ശരണം ഗച്ഛാമി, ജീപ്പ് ശരണം ഗച്ഛാമി എന്ന വേദവാക്യത്തിൽ നീങ്ങുന്ന ഞങ്ങളുടെ സഞ്ചാരത്തിന് യാതൊരുവിധ ഭംഗവും വന്ന് കൂടല്ലോ... പക്ഷേ ഒരു ചെറിയ ഭംഗം വന്നു.     നേരത്തെ പറഞ്ഞ ഈ ആറു പേരും അവരുടെ യാത്രാ മോഹങ്ങള...
Read more